bana yaptığım hatalar çok şey öğretir, bir daha yapmamam gerektiği hariç. öyle alakasız bir hatadan, bambaşka, hayatın kendisine dair bir sonuç çıkarabilirim, ama aynı hatayı tekrarlama potansiyelim her daim mevcuttur. davranışlarımı belirleyen olgunun karakterim olduğunu ve bunun belli bir yaştan sonra çok az değiştiğini kanıksadım artık. bu yüzden bir daha dünyaya gelsem yine şu an bu yazıyı yazıyor olurdum.
örneğin UHT süt kutuları. tepesini delmem gerektiğini biliyorum. ama sekiz yaşımdan beri önce luk luk luk diye her tarafa sıçratarak bardağa doldurur, ondan sonra delerim tepesini. her seferinde de önce mutlu olur, sonra fizik kurallarının hayatın içinde ne kadar önemli olduğunu düşünürüm. değişmez bu. etrafı temizlerken de kendime kızarım.
-keşke bir yerlerimize yara açılmadan da öğrenebilsek adam gibi davranabilmeyi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder